انصاف هم چیز خوبیه. برا خودمون می پسنیدم همچین زندگی رو؟

از نظر من کسی که میگه با مردی که از سال 87 هیچ احساسی برات خرج نکرده بمون و زندگی کن و برو مشاوره ببرش مشاور خوب بشه و اون مرد متولد سال 53 است(45 سالشه) یا اصلا نمی دونه چی میگه و مجنونه یا دشمن آدمه! 

چه طور میشه احساس نداشتن، مرد نبودن، هورمون مردانه نداشتن، رو با مشاوره حل کرد؟ واقعا اگه فکر می کنید میشه حلش کرد بیاید یه سال با همچین مردی زندگی کنید و ببینید چه اتفاقی براتون میفته. 

حرف اولین دکتری که سال 89 به خاله معرفی کردم هیچ وقت یادم نمیره. (اون موقع من نمی دونستم عمق فاجعه چه قدره فکر کردم همسرش کمی سرد مزاجه از این مدل مردهایی که سالی ماهی یه بار همسرشون رو درآغوش می گیرن.) متن مکالمه ی خاله و اون دکتر رو هم نمی دونم چی بود. فقط یادمه که دکتره چون با من آشنا بود بهم گفت: به هیچ عنوان زندگی شویی نخواهند داشت و اون مرد رو به عنوان برادر یا پدر حتی کمتر می تونه کنارش داشته باشه. چون محبت پدرانه و برادرانه هم بهش نخواهد داشت با توجه به فیزیولوژی بدنش و تحمل این مرد واقعا خیلی سخته. بابت مشکلش عقده های روانی زیادی درونش ایجاد شده و خشونت بالایی داره و هزارتا مشکل دیگه. طوری که میتونم بگم دلیل 90% بداخلاقی هاش همین مشکل جسمی و عدم توانایی اش هست. توصیه ای که بهت دارم اینه که به خاله ات بگی اگه اعتقاد مذهبی داری طلاق بگیر و با یه مرد سالم ازدواج کن یا اگه اعتقادی نداری همزمان با این آدم دوست پسر بگیر و خودت رو تامین کن. چون بعد از مدتی هم روحت و هم جسمت به شدت آسیب میبینه.