ماه رمضونتون مبارک

دیشب یه مطلب خوندم. نوشته بود مولانا می گه: 

تو که پشت سر من حرف زدی و از حرف زدن جلوی من ترسیدیف از من بنده که اینقدر ناتوانم ترسیدی و از خدا به اون عظمت نترسیدی، تو رو به خدا واگذار می کنم.

دیدم چه قشنگ تحلیل کرده حالا چه از مولانا باشه چه از کس دیگه.

.

یه جا سخنرانی گوش می دادم، میگفت: ترس از خدا که میگن اون ترسیه که از محبوبت داری و نگرانی بابت خطایی که می کنی خدا که محبوب توئه بهت نظر نکنه. وگرنه اون ترسی که فکر کنی آتیش بهت می ندازن نیست. 

.

یه مدتی تا قبل ازدواجم عرفان و کتابهای عرفانی و داستانهای خرقانی و منشش رو می خوندم. چه قدر دلم تنگ شده براشون. تا قبل بچه دار شدن هم همچنان می خوندمشون ولی این فاصله ی سه ساله خیلی زیاده و اذیتم می کنه. 

.

اگه می شد بری جایی زندگی کنی که خیلی با آدما ارتباط نداشته باشی عالی می شد. من از بچگی ام درونگرا بودم و از آدما خسته می شدم. کی می تونم از این شلوغی بزنم بیرون؟ یکی از اهدافم اینه که از دنیای شلوغ فعلی بکشم بیرون. خیلی خسته ام می کنه.