غصه دارم

بعضی مسائل خیلی دردناک هستن. با اینکه اینجا نمی نویسم ولی دیشب که سیل شیراز رو دیدم دیگه طاقتم طاق شد.

اینقدر به اینطور مسائل حساسم که سعی می کنم خودم رو در معرض اینطور اخبار قرار ندم. وگرنه روز و شب کارم میشه گریه. سیل گلستان کم بود، شیراز و پل دختر هم اضافه شد. حال خوبی ندارم و مدام نگران آدمهای درگیر سیل هستم. مخصوصا مسافرا. برای همه دعا کنیم. مخصوصا آدمای درگیر سیل.

فکر اینکه کل محصول و دام و خونه و زندگی هم وطنام با این سیل از بین رفته کلافه ام کرده. خدا روزی رسونه تو این شکی ندارم ولی یه عمر با عزت و روی پای خودشون زندگی کردن مردم گلستان، الان واقعا براشون سخته دست دراز کنن و کمک بگیرن. نمی دونم شاید من خیلی حساسم یا اینکه الکی موضوع رو تراژیک کردم ولی اگه خودم تو چند ساعت تمام اون چیزی که داشتم رو از دست می دادم خیلی اذیت می شدم. الان هم دقیقا انگار خودم زمین کشاورزی و دام و خونه و مزرعه ام رو از دست دادم.